O ensaio dos cantos
Non é o mesmo animar unha asemblea de nenos que una de adultos, tampouco unha Noiteboa que un 2 de novembro.
Conviría chegar a un acordo coa asemblea e co que preside para destinar uns minutos antes da celebración ao ensaio. [É desexable contar cunha boa dose de xovialidade, boa presenza, seguridade musical e algo de sentido do humor]
Suxerencias
- Antes do ensaio, o grupo de músicos e cantores deberá ter claro como se desenvolverá o mesmo.
- Non convén ensaiar moitas cousas novas.
- Empezar cantando algo coñecido e que guste á xente.
- Dicir en que momento vaise a cantar cada canto ensaiado.
- Ás veces pódese facer notar ou corrixir algún xiro. (Tamén resaltar algunha frase máis apta para facer oración).
- É necesario que a xente teña a letra dos cantos (a menos que sexan moi fáciles de memorizar).
- Empezar cantando o canto para que a asemblea o escoite (como máximo acompañado dun só instrumento).
- Se é a varias voces, inicialmente só se cantará a voz principal.
- Logo ensaiar o refrán (por partes se é necesario).
- Cántao o animador e repíteo a asemblea. Logo convídase á xente a que o cante soa. Corrixir e estimular.
- Logo ensaiar as estrofas.
- Se hai varias voces vanse ensaiando, e incorporando máis instrumentos.
- Pódese alternar entre naves, ou entre homes e mulleres.
- Ter coidado co uso do micrófono: non "tapar" o canto comunitario.
- É importante que a xente se escoite a si mesma cando canta.
- Se o canto non é fácil de aprender, non convén cantalo na celebración ata que a xente senta segura (sobre todo se é o canto de entrada, ou unha aclamación, ou é do Ordinario).
- O ensaio previo é unha boa preparación á celebración e é notorio o progreso das comunidades que o realizan.
Este artigo orixinalmente foi confeccionado para uso da Escola de Servizos e Ministerios da Diócese de Viedma (Arxentina).
https://www.hansa-sur.com.ar/liturxia/canto.htm