S.125 A TRISTURA NOSA XA ESMORECEU (m)

 

 

A TRISTURA NOSA (S.125)

(Xabier Méndez)

 

A tristura nosa xa esmoreceu;                                                                             

trocóunola en ledicia o Señor, noso Deus,                                                      

cantémoslle ledos o noso aleluia,                                                                                                                 

pois El alonxounos a nosa amargura.

 

- Cando Deus puxo os ollos no seu pobo,                                                                               

e puidemos voltar pra nosa terá,                                                                                                             

a ledicia prendeu na nosa língua,                                                                                                          

a nosa boca encheuse de ledicia                                                                                                  

pois aquilo parecíanos un soño.

 

- Entón os que nos viran humillados,                                                                                          

tamén eles falaban polo baixo                                                                                                                

do moito que o Señor nos axudara                                                                                              

pois El engrandeceunos ós seus fillos,                                                                            

devolvéndolle a ledicia ás nosas almas.

 

- O Señor xa virou a nosa sorte                                                                                                    

como se viran os pasteiros polo outono,                                                                                       

coas augas bulideiras dos regatos:                                                                                                 

quen bota a semente chorando                                                                                                       

logo canta na colleita do seu froito.

 

- O labrego cando vai pra a súa leira                                                                                           

coa semente que ten que esparecer,                                                                                                  

vai calado matinando na súa sorte,                                                                                              

pro tórnase ben lendo a falangueiro                                                                                               

ó voltar co seu carro cheo de monllos.

 

Contacto

Nosanaicinhadoceo

PARA PEDIR PARTITURAS OU O QUE SE NECESITE, ESTE É O MAIL DE CONTACTO. ESTAMOS PARA AXUDAR.

UNHA PETICIÓN

Moitas veces os grupos e parroquias recollen nos seus cancioneiros a música que van aprendendo e recollendo de diferentes fontes. Moitas destas cancións, por unha ou outra razón, van perdendo a autoría o que é unha verdadeira mágoa. Disfrutamos dos cantos, pero non dos autores, e xa que con esto da música non é fácil que a xente gañe cartos (si, os músicos tamén comen) e moito menos se é música relixiosa e, por riba, en galego; polo menos desde aquí queremos que os seus esforzos e o seu traballo queden recoñecidos.

Non é por falta de interés que algúns destes autores non aparezan nos cantos, xa que intentamos buscar e preguntar por diferentes medios. Tampouco é fácil conectar cos autores da nosa música, nin no facebook (supoñemos que moitos deles non están sequera conectados).

É por iso que queremos facer unha petición ós autores, ós seus grupos, ós seus familiares... que se poñan en contacto con nós para indicarnos os cantos dos que sabedes, de seguro o autor. Hai varios nos que aparecen o grupo que cantou os seus cantos ou simplemente aparece como "popular", ... precisamente para eses pedimos a vosa colaboración e que ninguén se sinta ofendido por non ver o seu nome.

Por outra banda, queremos deixar claro que nesta páxina non gañamos nin un peso coa música que aquí aparece; para nós este é o noso cancioneiro e a nosa parroquia toda Galicia, e con todos queremos compartir. O noso labor só é divulgativo... porque ese é o valor principal da Igrexa na que cremos, a solidariedade, compartir o que temos e o que somos.

Inda así sabemos que hai xente que non é partidario deste labor, polo que, se alguén non quere compartir con nós a súa música, retiraremos as súas composicións desta web se así o pedise.

Graciñas a todos.