ESCÓITAME, SEÑOR
ESCÓITAME, SEÑOR
Oh Señor, escóitame Señor,
mírame o sangue destas mans.
Chora o corazón,
e pídoche perdón,
polo sangue deste irmán,
que nun intre sin razón,
foi ferido desta man.
E tamén por todo o meu mal
mírame,son bágoas de verdad,
faláchesme Señor
e non quixen responder,
ese foi o meu caer.
Mais agora con door,
penso que tiñas razón.
Mais si me ves
errante do luar,
e entre as tebras
meu camiñar,
dame a túa luz,
ensíname a pensar,
amósame a verdad,
a ledicia de amar,
e saber perdoar.